Człowiek w bibliotece
Przypisy
1
We wspomnianym okresie powstały dwa teksty o AKC:
Terapeutyczne Aspekty Czytania (1998) oraz Zarys
Autoregulacyjnej i Autokomunikacyjnej Koncepcji Człowieka,
czyli o terapii samoistnej (2000). Pierwszy jako rozdział do
planowanej pracy zbiorowej pt.: Terapie Kreatywne pod red.
Pani Prof. Bożeny Grochmal-Bach (UJ), drugi natomiast jako
część katalogu wystawy pt. Art Terapia 2000 w ramach
współpracy Filii nr 16 Krowoderskiej Biblioteki Publicznej w
Krakowie z Warsztatem Terapii Zajęciowej Krakowskiego
Centrum Rehabilitacji przy ul. Emaus 18. Niestety z przyczyn
formalnych nie doszło wcześniej do ich publikacji, dlatego
na tej stronie ukazują się po raz pierwszy.
Powrót
2
AKC wykazuje, że język istnieje jednocześnie i jako -
angażująca cały nasz metabolizm - reakcja życiowa, i jako
wewnętrzny, żywy regulator tej reakcji, i jako biologiczny -
czyli żyjący - zapis stanu całego tego układu jakim
jesteśmy. Dopiero tak rozumiany organiczny samoświadomy
język uzewnętrznia się w znakowych systemach ekspresji
odpowiednio do poszczególnych kanałów nerwowych (audialnego,
wizualnego, sensorycznego), tworząc w toku wielowiekowej
komunikacji międzyosobniczej kilka tysięcy
etniczno-geograficznych systemów znakowych, do których
dotychczas głównie stosowała się nazwa język. Razem z
pojawieniem się ustaleń AKC stosowanie słowa język musiało
ulec rozszerzeniu. Teraz odnosi się ono do dwóch
rzeczywistości: pierwszą jesteśmy my jako biologiczny
fenomen, samoświadomy byt, który określany jest potocznie
nazwami człowiek, man, l'homme, Mensch itd.; drugą jest
znakowy system ekspresji tego żyjącego języka.
Powrót
3
Czytelnik - czyli język z krwi i kości - raczy wybaczyć
autorowi - czyli również językowi z krwi i kości - tę
kumulację napomknień, ale taki mentalny trening oswaja nas z
sytuacją, w której dwie nazwy, a mianowicie człowiek oraz
język należy odnosić do jednego i tego samego obiektu, czyli
tutaj akurat do każdego z nas, którzy jak wiadomo jesteśmy
bytami z krwi i kości .
Powrót
|
