|
|
Znaczek
Jasia Czytalskiego
Pamięci Wojciecha Kilara
|
Nad ziemią malowaną
‘Mnie przemijanie nie przeraża –
jest ono dla mnie czymś wspaniałym’,
bo w Bogu wciąż się przeobrażam
w opus szczęśliwy, doskonały.
Czuję ten powiew, pieśń natchnioną,
tę co od rajskiej chwili trwa:
tchnienie wciąż pierwsze ... i ten Honor,
że mogę o nią wiecznie dbać.
Ta pieśń rycerska sławi blizny
po przodkach, którzy w Panu śpią,
co się rzucili w blask Ojczyzny,
‘tej ziemi’ – malowanej krwią.
Kiedy się co dzień rozsypuję
w pył nut serdecznych, w złoto ciszy,
Pan mnie w tę ziemię transponuje:
śpiewa jej pieśń i mnie w niej słyszy.
On wciąż odnawia mnie i wskrzesza –
wszak jestem prochem...nut awarią,
abym z Gabrielem mógł pospieszać,
niosąc – najsłodsze – Zdrowaś Mario!
05-07. 01. 2014
|
|
|
