Na niebieskiej planecie
przyszło do dzieci Dziecię
przyszło tak jak co roku
z pierwszą gwiazdką – o zmroku

Przyszło Dziecię z wysoka
do tych na wsi i w blokach
do tych dużych i małych
do tych które czekały

Przeniknęło przez mury
rozśpiewały się chóry
w blasku świecy łza świeci
przyszło Dziecię do dzieci

Siedzi z nami przy stole
chce być w pracy i w szkole
mówi że jest banałem
że jest jeszcze za małe

Chce się uczyć pracować
biegać skakać wiosłować
mówi że jest wykrętem
że jest jeszcze za święte

Więc mówimy bądź wola
święć się w miastach i w polach
przychodź wskazuj przemawiaj
odpuść winy uzdrawiaj

Klaszczmy tupmy z radości
głośmy prawdę tę prostą:
z wdzięku małej świętości
lepiej jest nie wyrosnąć!